การดูแลรักษาอย่างเหมาะสมสำหรับน้ำป้อนเข้าสู่ระบบบอยเลอร์ (Make-up boiler) นั้นเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง เพื่อช่วยป้องกันตะกรัน หรือตะกอน และการกัดกร่อนภายในระบบบอยเลอร์ หากปราศจากการดูแลรักษาบอยเลอร์ทั้งจากภายนอกและภายในที่มากเพียงพอ ก็ย่อมนำไปสู่ปัญหามากมายในการปฏิบัติงาน (Operational problems) หรือการหยุดทำงานของบอยเลอร์ทั้งระบบได้
แม้จะมีตัวเลือกในการดูแลรักษาระบบบอยเลอร์อยู่บ้าง แต่การปรับสภาพน้ำป้อนเข้าสู่ระบบบอยเลอร์ด้วยเคมี (Pre-treatment) ก็มักจะเป็นตัวเลือกยอดนิยมอยู่เสมอ เพราะเป็นวิธีการที่เชื่อถือได้มากกว่า หากเทียบกับการดูแลรักษาระบบบอยเลอร์ด้วยวิธีการอื่นจากภายในตัวบอยเลอร์เอง
การรับคำปรึกษาและปฏิบัติตามคำแนะนำเกี่ยวกับการดูแลรักษาระบบน้ำป้อนของบอยเลอร์ (Feedwater treatment) จากนักเคมีหรือผู้ชำนาญการ (บริษัท พี.เอ็น.อี เทรดดิ้ง จำกัด) อย่างทันถ่วงที
นักเคมีและผู้ชำนาญการ (บริษัท พั.เอ็น.อี เทรดดิ้ง จำกัด) จะเก็บและวิเคราะห์ตัวอย่างน้ำป้อน (Feedwater or Make-up water) และน้ำภายในบอยเลอร์ (Boiler water or Blowdown) อย่างเป็นประจำ เพื่อให้แน่ใจว่า ข้อมูลจำเพาะต่าง ๆ ของน้ำในระบบบอยเลอร์อยู่ในเกณฑ์ที่เหมาะสมเสมอ ซึ่งเงื่อนไขและข้อแนะนำดังต่อไปนี้จะต้องใช้ควบคู่ไปกับคำแนะนำจากผู้ชำนาญการปรับสภาพน้ำในระบบบอยเลอร์ (บริษัท พี.เอ็น.อี เทรดดิ้ง จำกัด) เท่านั้น
ข้อแนะนำเบื้องต้นสำหรับการปรับสภาพน้ำในระบบบอยเลอร์
(Recommended Guidelines for Boiler Water Treatment)
เราจำเป็นต้องใช้การปรับสภาพน้ำอย่างเหมาะสม เพื่อป้องกันการก่อตัวของตะกรันในระบบบอยเลอร์ เพราะหลังจากที่มีตะกรันก่อตัวบนผนังของบอยเลอร์ หรือภายในท่อหรือข้อต่อต่าง ๆ ของระบบบอยเลอร์แล้ว ก็เป็นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะกำจัดมันออกจากระบบบอยเลอร์ได้
แท้จริงแล้วการใช้เคมีที่มีฤทธิ์เป็นกรดต่าง ๆ เพื่อเข้าไปล้างทำความสะอาดในภาชนะรับแรงดันเช่นเดียวกับบอยเลอร์นั้นเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำอยู่ยิ่ง เพราะสารละลายใดก็ตามที่รุนแรงพอจะล้างทำความสะอาดตะกรันให้หลุดออกได้ ก็สามารถสร้างความเสียหายให้กับส่วนต่าง ๆ ที่เป็นโลหะของบอยเลอร์ได้
pH (ค่าความเป็นกรดด่าง)
ค่า pH ของน้ำในระบบบอยเลอร์จะอยู่ระหว่างค่า 0 ถึง 14
สารใดก็ตามที่มีค่า pH ที่ต่ำกว่า 7 จะมีสถานะเป็นกรด (acid)
สารใดก็ตามที่มีค่า pH เท่ากับ 7 จะมีสถานะเป็นกลาง (neutral)
สารใดก็ตามที่มีค่า pH ที่สูงกว่า 7 จะมีสถานะเป็นด่าง (alkaline)
ค่า pH เป็นข้อมูลจำเพาะที่สำตัญที่สุดของน้ำในระบบบอยเลอร์ ที่ส่งอิทธิพลต่อการก่อตัวของตะกรันและแนวโน้มในการกัดกร่อน โดยค่า pH ของน้ำในระบบบอยเลอร์ควรอยู่ในช่วง ไม่ต่ำกว่า 10.5 และไม่เกิน 11.0 เพื่อป้องกันการกัดกร่อนบนท่อและผนังของบอยเลอร์จากความเป็นกรด และทำให้เกิดการก่อตัวของผลึกตะกรันและเป็นจุดสะสมตะกรันต่อไป
เมื่อค่า pH ของน้ำต่ำกว่า 5.0 น้ำดังกล่าวจะมีความเป็นกรดมากเพียงพอที่จะละลายผนังและส่วนต่างๆ ของบอยเลอร์ที่ทำจากเหล็กได้ ในกรณีนี้เหล็กจะค่อยๆ ถูกกัดกร่อนจนบางลงเรื่อยๆ จนกระทั่งถูกทำลาย
ในขณะที่น้ำที่มีค่า pH ระหว่าง 5 ถึง 9.4 จะก่อให้เกิดรูพรุน (pitting) ขึ้นที่ผิวภายในบอลเลอร์ ซึ่งอัตราการเกิดรูพรุนบนผิวเหล็กนี้ขึ้นอยู่กับปริมาณออกซิเจนที่ละลายในน้ำ (dissolved oxygen) ภายในระบบบอยเลอร์นั่นเอง
Dissolved Oxygen (ออกซิเจนละลายในน้ำ)
ออกซิเจนละลายในน้ำ เกิดจากความสามารถในการละลายของออกซิเจนในน้ำป้อนเข้าสู่ระบบบอยเลอร์ โดยการเติมอากาศเข้าสู่น้ำป้อนสำหรับระบบบอยเลอร์จะเกิดขึ้นภายในถังเก็บน้ำป้อน (feed water tank) ซึ่งจะช่วยกำจัดแก๊สอื่นๆ ที่เป็นอันตรายต่อระบบบอยเลอร์ได้อย่างชัดเจน โดยการเติมอากาศเข้าสู่ระบบบอยเลอร์อย่างมีประสิทธิภาพย่อมจะทำให้ออกซิเจนละลายอย่างอิ่มตัวในน้ำในระบบบอยเลอร์
สาเหตุหลักของปัญหาการกัดกร่อนมีความสัมพันธ์โดยตรงกับปริมาณออกซิเจนที่ละลายในน้ำในระบบบอยเลอร์ ดังนั้น การป้องกันการกัดกร่อนที่เป็นผลกระทบจากออกซิเจนที่ละลายในน้ำ จึงสามารถทำได้ทั้งโดยทางตรง (กำจัดออกซิเจนส่วนเกิน) และโดยเคมี
การกำจัดออกซิเจนส่วนเกินที่ละลายในน้ำด้วยวิธีทางตรง หรือวิธีทางกล สามารถทำได้ผ่านการใช้ดีแอเรเตอร์ (deaerator) หรือโดยการให้ความร้อน
The majority of corrosion problems are directly related to the quantity of dissolved oxygen in the boiler water. Elimination of the corrosive effect of dissolved oxygen can be accomplished both directly and chemically.
Direct or mechanical removal of dissolved oxygen is accomplished through the use of a deaerator or by heating the water to a temperature above 82 Deg Celsius. Heating the water can be done with a preheater or sparge tube installed in the return system.
Chemical deaeration is done through the introduction of specific chemicals (hydrazine) in the boiler to react with the oxygen. The dissolved oxygen content should be maintained at a minimum but at no time should it exceed 0.007 mg/l.